สมัยก่อนส่วนใหญ่ก็รู้เพียงว่า เราแพ้เพราะถูกโกงเรื่องแผนที่ ที่ไม่ใช้ีเส้นสันปันน้ำเป็นเขตุแดน

ขอให้ สังเกตกันให้ชัดๆ คือ คำตัดสิน ที่ถ่ายมาให้เห็น

...เจ้าหน้าที่ไทยอาจะได้โยกย้ายไปจาก ปราสาท หรือ บริเวณพระวิหาร...

แล้ว คำตัดสิน ก็บอกไว้อย่างชัดเจน ให้เห็นอีกว่า

...ปราสาทพระวิหารตั้งอยู่ในอาณาเขต ภายใต้อธิปไตยของกัมพูชา....

ก็จะเห็นว่า คำตัดสิน ที่เกี่ยวกับ อาณาเขต ภายใต้อธิปไตยของกัมพูชาไม่มีคำว่า บริเวณพระวิหาร อยู่ด้วย และ ไม่มีคำว่า ดินแดน ตามที่เขมรขอเช่นกัน

ดังนั้น เมื่อศาลโลกตัดสินแล้ว การที่ทางไทย ตีความหมายว่า เฉพาะตัวปราสาท เท่านั้น ไม่รวมบริเวณใกล้เคียง ตั้งอยู่ในอาณาเขต ภายใต้อธิปไตยของกัมพูชา.. จึงถูกต้อง ตามคำตัดสินของศาลโลกทุกประการ

ซึ่งเรื่องนี้ ดร. สมปอง สุจริตกุล คณบดีคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต สรุปไว้ดังนี้

ปฏิบัติการของไทย

แม้ศาลยุติธรมระหว่างประเทศจะไม่มีอำนาจบังคับคดี แต่เพื่อแสดงความเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การสหประชาชาติ ไทยได้ดำเนินการถอนบุคลากรจากปราสาทพระวิหารและได้ล้อมรั้วรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ารอบตัวปราสาทตามคำสั่งของกระทรวงมหาดไทย และได้ย้ายเสาธงไทยออกจากบริเวณปราสาทโดยไม่มีการลดธง ทั้งนี้ เพื่อเปิดโอกาสให้กัมพูชาส่งบุคลากรเข้าไปในบริเวณปราสาทโดยไทยมิได้สละอำนาจอธิปไตยเหนือพื้นที่ซึ่งปราสาทพระวิหารตั้งอยู่ หรือยอมรับนับถืออธิปไตยของกัมพูชาแต่อย่างใด บริเวณที่ตั้งของตัวปราสาทจึงเป็นพื้นที่เดียวซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็น“พื้นที่ทับซ้อน”

ปฏิกิริยาของกัมพูชา

หลังจากไทยได้ถอนบุคลากรจากประสาทพระวิหารตามคำตัดสินของศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ กัมพูชาก็ยอมรับสภาพโดยดี และมิได้โต้แย้งในการที่ไทยได้แสดงความไม่เห็นด้วยกับคำพิพากษาและตั้งข้อสงวนไว้อย่างชัดเจน กัมพูชานิ่งเฉยตลอดระยะเวลา ๕ ทศวรรษโดยมิได้เรียกร้องอะไรอื่นอีก

กัมพูชาเริ่มมีปฏิกิริยาเมื่อประมาณ ๕-๖ ปีมานี้ โดยแสดงเจตน์จำนงที่จะขยายอาณาเขตรุกล้ำเข้ามาในพระราชอาณาเขตของประเทศไทย เริ่มจากรื้อรั้วที่ไทยสร้างไว้รอบปราสาท นอกจากนั้น คนชาติกัมพูชายังลอบเข้ามาตั้งถิ่นฐานในวนอุทยานเขาพระวิหารในเขตแดนไทยรวมทั้งตั้งร้านค้าและแผงลอยซึ่งเพิ่มมากขึ้นตามลำดับเพื่อขายสินค้าให้นักทัศนาจร

พื้นที่ทับซ้อน

การกล่าวถึง “พื้นที่ทับซ้อน” ซึ่งไม่เคยปรากฏมาก่อนนั้น กัมพูชาได้พยายามขยายขอบเขตคำพิพากษาของศาลฯ เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๐๕ โดยแอบอ้างว่าศาลให้ความเห็นชอบแผนที่ผนวก ๑ ซึ่งปราศจากมูลความจริง ทั้งนี้ เนื่องจากในคำพิพากษานั้นเอง ศาลฯ ได้พิจารณาและวินิจฉัยว่าแผนที่ผนวก ๑ ท้ายคำฟ้องของกัมพูชามีข้อผิดพลาดตามที่ปรากฏในรายงานคณะผู้เชี่ยวชาญฝ่ายไทย ผู้เชี่ยวชาญฝ่ายกัมพูชาไม่อาจหักล้างข้อเท็จจริงที่ว่า “เส้นสันปันน้ำ” บนขอบหน้าผาคือเส้นเขตแดนที่แท้จริงระหว่างไทยกับกัมพูชา เส้นเขตแดนดังกล่าวแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าปราสาทพระวิหารอยู่ในเขตแดนไทย

อายุความฟ้องร้อง

ปัญหาเรื่องอายุความฟ้องร้องไม่เป็นประเด็นในกฏหมายระหว่างประเทศนอกจากในกรณีที่เกี่ยวกับการฟ้องร้องคดีต่อศาลหนึ่งศาลใดที่มีอำนาจพิจารณาข้อขัดแย้งระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้อง หากจะกล่าวถึงศาลยุติธรรมระหว่างประเทศในปัจจุบัน อายุความ ๑๐ ปีมีอยู่กรณีเดียว กล่าวคือการร้องขอให้ทบทวนคำพิพากษาตามข้อ ๖๑ วรรค ๕ แห่งธรรมนูญศาลยุติธรรม

ในกรณีปราสาทพระวิหาร การกล่าวถึงอายุความ ๑๐ ปีนั้นใช้เฉพาะสิทธิของคู่คดีซึ่งได้แก่ไทยหรือกัมพูชาที่จะร้องเรียนให้ศาลทบทวนคำพิพากษาเดิมเท่านั้น ฉะนั้น หากไทยหรือกัมพูชาดำริให้ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศทบทวนคำพิพากษาปีพ.ศ. ๒๕๐๕ ก็จะเป็นการสายเกินไป ถึงอย่างไรก็ตาม ไม่ปรากฏว่าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดดำริที่จะกระทำเช่นนั้น

ส่วนกรณีอื่นๆ เช่นการเพิกถอนหรือตีความคำพิพากษา การฟ้องร้องเป็นคดีใหม่ หรือระงับกรณีพิพาทโดยอาศัยกลไกอื่น อาทิ ศาลอนุญาโตตุลาการ ฯลฯ ซึ่งไทยหรือกัมพูชามิได้กระทำการแต่อย่างไร ปัญหาเรื่องอายุความจึงยังไม่เป็นประเด็น

อายุความข้อสงวน

ข้อสงวนของรัฐบาลไทยต่อคำพิพากษาของศาลในคดีปราสาทพระวิหารซึ่งไทยได้แจ้งไปยังเลขาธิการสหประชาชาติในหนังสือลงวันที่ ๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๐๕ พร้อมทั้งส่งเวียนให้ประเทศสมาชิกสหประชาชาติรับทราบทั่วกันโดยไม่ปรากฏว่ามีประเทศหนึ่งประเทศใดโต้แย้ง ทักท้วง หรือค้ดค้านแต่ประการใดนั้น เป็นข้อสงวนที่ปลอดอายุความ มีผลตลอดกาลตราบใดที่ยังอยู่ใต้บังคับของกฏหมายระหว่างประเทศ การที่ข้อสงวนดังกล่าวมิใช่เป็นการทบทวนคดีเก่าซึ่งต้องกระทำภายในกำหนดเวลาที่จำกัดไว้ จึงยังมีผลบังคับจนทุกวันนี้ยกเว้นจะถูกเพิกถอนหรือยกเลิกอย่างเป็นทางการโดยรัฐบาลไทย

ศาสตราจารย์ ดร. สมปองสุจริตกุล* ๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๒

http://www.praviharn.net/index.php?option=com_content&view=article&id=94&Itemid=114

http://www.praviharn.net/index.php?option=com_content&view=article&id=47&Itemid=64

จากการตัดสินของศาลโลก เมื่อ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

http://www.icj-cij.org/docket/files/151/17704.pdf

สรุปได้จากคำอธิบายของ Bangkok Post . Nov 12. 2013 มีดังนี้

The ICJ made clear in its decision yesterday that it was dealing strictly with a dispute regarding territorial sovereignty over the area in which the Preah Vihear temple is located and and not a question of marking the frontier between the two countries.
The court admitted that the Annex 1 map, which Cambodia relied on to support its claim for the disputed territory, is an integral part of the case but declined to use it as a reference to mark the boundary over a wider area. The court declared that Thailand was under obligation to withdraw from the areas judged as being under Cambodian territory, its military or police forces, or other guards or keepers that were stationed there.

The court president, however, noted that since the temple of Preah Vihear is a site of religious and cultural significance for people in the whole region and listed as a World Heritage site by Unesco, both parties must cooperate between themselves and with the international community in protecting it. Thailand and Cambodia are also obligated not to take any deliberate measures which might cause direct or indirect damage to the site, the court said.

Temple of Preah Vihear (Cambodia v. Thailand)

CASE CONCERNING THE TEMPLE OF PREAH VIHEAR
(MERITS)

Judgment of 15 June 1962

Temple of Preah Vihear (Cambodia v. Thailand)

CASE CONCERNING THE TEMPLE OF PREAH VIHEAR (MERITS)

Judgment of 15 June 1962

CASE CONCERNING THE TEMPLE OF PREAH VIHEAR
(MERITS)